بذر گیاه تاتوره استرامونیه یا تاتوره جیمسون (Datura stramonium)

 
تاتوره که آن را تحت عنوان علف جیمسون یا دام شیطان نیز می‌شناسند، گیاهی متعلق به خانواده‌ی بادنجانیان می‌باشد. این باور وجود دارد که اصالت آن به کشور مکزیک تعلق دارد، اما اکنون در بسیاری از نقاط دنیا به صورت بومی کاشته می‌شود.
از تاتوره در طب سنتی برای تسکین نشانه‌های آسم و به عنوان داروی مسکن در حین جراحی یا جا انداختن استخوان استفاده می‌شود. همچنین این گیاه، توهم‌زا و مخدری قوی می‌باشد. درهرحال، آلکالوئیدهای تروپان در آن موجود هستند که ویژگی‌های دارویی و توهم‌زایی گیاه نیز از آن‌ها نشات می‌گیرند و درصورتی که اندکی بالاتر از دوز پزشکی استفاده شوند، می‌توانند سمی مهلک و کشنده باشند. استفاده‌ی بدون دقت از این ماده می‌تواند بستری در بیمارستان و حتی مرگ را به دنبال داشته باشد.

تاتوره‌ی استرامونیه یک گیاه شق، بدبو، یک‌ساله و دارای شاخه‌های زیاد است که بوته‌ای به ارتفاع 60 الی 150 سانتی‌متر را تشکیل می‌دهد.
ریشه‌ی این گیاه طولانی، کلفت، رشته‌ای و سفید می‌باشد. ساقه‌ی آن تنومند، شق، برگ‌دار، صاف و دارای رنگ پریده‌ی سبز-زرد می‌باشد. این ساقه مدام به شاخه‌های فرعی تقسیم می‌شود و هر یک از این ساقه‌های فرعی نیز دارای برگ بوده و به یک گل شق منتهی می‌شوند.
برگ‌ها دارای طول تقریبی 8 الی 20 سانتی‌متر، سطحی صاف، حاشیه‌هایی دندانه‌دار و موج‌هایی نامنظم می‌باشند. سطح بالایی برگ‌ها دارای رنگ سبز تیره‌تر بوده و سطح پایینی رنگ سبز روشن‌تر دارد. برگ‌ها طعمی تلخ و تهوع‌آور دارند که به صورت عصاره از گیاه گرفته می‌شود و حتی پس از خشک شدن برگ‌ها نیز در آن باقی می‌ماند.
تاتوره‌ی استرامونیه معمولاً در تمام طول تابستان جوانه می‌زند. گل‌های معطر آن به شکل ترومپت بوده، گستره‌ی رنگ سفید یا شیری تا بنفش را در اختیار دارند، طولشان بین 6 الی 9 سانتی‌متر است و بر روی ساقه‌هایی کوتاه در محل الصاق برگ روی شاخه یا بر روی ساقه‌های فرعی گیاه رشد می‌کنند. کاسه‌ی گل‌ها بلند و کروی و همچنین دارای انتهای متورم و زاویه‌هایی تیز است که با 5 دندانه‌ی تیز احاطه می‌شود. جام گلبرگ که به صورت تاخورده وجود داشته و به صورت نسبی باز است، سفید و دارای شکلی مشابه با قیف می‌باشد و دنده‌های دائمی روی آن مشاهده می‌شوند. گل‌ها در شب باز می‌شوند و عطر خوبی را از خودشان تراوش می‌نمایند و توسط پروانه‌های شب‌گرد خورده می‌شوند.
کپسول دانه‌ی گیاه مشابه تخم‌مرغ بوده و 3 الی 8 سانتی‌متر قطر دارد که در برخی از موارد به صورت عریان و در برخی از موارد با خار پوشانده شده است. در زمان بلوغ، این دانه به 4 محفظه‌ی جدا تقسیم شده که در هر یک از آن‌ها چندین و چند دانه‌ی کوچک و مشکی وجود دارد.

تاتوره خاک دارای کلسیم و غنی را می‌پسندد. افزودن کود نیتروژن به خاک می‌تواند میزان غلظت آلکالوئیدهای موجود در گیاه را افزایش دهد. تاتوره می‌تواند از طریق بذر پرورش داده شود که بهتر است آن‌ها را با فاصله‌ی چند ده سانتی‌متری نسبت به یکدیگر بکارید. تاتوره نسبت به سرما حساس بوده و باید در طول فصول سرد آن را در مکانی سرپوشیده نگه‌داری کنید. وقتی که میوه‌های گیاه می‌رسند و هنوز سبز هستند، برداشت از آن آغاز می‌شود. به منظور برداشت، کل گیاه بریده می‌شود، برگ‌ها از رویش جدا می‌گردند و سایر موارد باقی‌مانده به همان شکل خشک می‌شوند. وقتی که میوه‌های گیاه ترک خوردند، دانه‌های موجود در آن برداشت می‌شوند. اگر کاشت با شدت و فشردگی زیاد انجام گیرد، برگ می‌تواند بین 1100 تا 1700 کیلوگرم به ازای هر هکتار و دانه نیز 780 کیلوگرم به ازای هر هکتار، بازدهی داشته باشد.

برای کاشت بذرهای تاتوره ابتدا آنها را 24 ساعت داخل آب معمولی ولرم قرار داده سپس طبق روش زیر کاشت نمایید:

آموزش کاشت